Frisse duik in het Bengaalse leven

Ha allen,

Na een warme ontvangst en de duik in de grote levendige chaos van het Bengaalse leven kan ik melden dat ik me weer lekker thuis voel.

Vandaag het programma van de eerste drie weken Mymensingh dichtgetimmerd, oftewel lekker vol gepland.

Morgen eerste trainingsdag voor het team om de onderzoeken van de kinderen goed samen voor te bereiden, zodat we het weer echt samen kunnen doen en van lieverlee een beetje zonder mij. Dat is de bedoeling natuurlijk. Er staan 66 kinderen gepland, trainingsdagen voor het team en moedertrainingen. De rest vul ik op met bezoeken aan de dagcentra voor verstandelijk beperkte kinderen. Daar zijn altijd vragen over de aanpak bij moeilijk verstaanbaar gedrag, autisme, ADHD enz ….

Vanmiddag snel naar de stationskinderen gegaan. Een mooie groep was er vandaag, 35 stuks maar ze leken behoorlijk braaf. Ze zijn altijd vereerd met bezoek en dan worden mooie dingen tentoon gespreid. Zo waren dat vandaag pittige Bengaalse dansen, ze hebben daar les in gehad, dat kon ik echt zien, heel mooi en sierlijk en een lekker pittig muziekje erbij. Gelukkig hoefde ik niet al te veel te participeren in het dansgebeuren want zonder dat stond het wat er al op mijn rug. Het is hier lekker warm, zeg maar……

De kinderen krijgen sinds een jaar ook oefening in lezen en schrijven wat ik prachtig vind, maar tegelijk ook diep triest. Ze zitten namelijk wel op school, maar leren er geen basale dingen als lezen en schrijven. Wat ze dan wel doen de hele dag is mij niet duidelijk, maar kwaliteit van onderwijs is zeker niet voor deze kinderen weggelegd.

Voor de kinderen had ik 40 spinners in mijn tas. Eerst wisten ze niet wat het was, maar al snel brandde het feest los. Zelf had ik even geoefend, maar was er nog niet zo handig mee. Dit werd snel ingehaald door de kinderen, dikke pret. Het was een mooie middag en ik heb heel veel waardering voor de maatschappelijk werker Hanif die deze kinderen begeleidt. Hij is een vriend, vader, moeder en nu ook nog onderwijzer voor ze. Prachtige vent.

Hanif gaat ook een aantal malen per dag naar het station waar de kinderen rond hangen die helemaal geen thuis hebben. Hij geeft ze eten en probeert er voor te zorgen dat ze niet het slechte pad opgaan. Lees: lijmsnuiven, pikken enz….  Jammer dat dit bestaat, je gunt het geen kind.

Morgen dus aan de training, een goed begin denk ik.

Groetjes en liefs Ria