Hotels in Bangladesh hebben op mij het effect om haast te hebben met opstaan en de kamer en het hotel te verlaten, zelfs in het ‘betere’ hotel in de buurt van Baniajuri. Ria zou vandaag een les geven in leren door bewegen, de ‘Sherborne-methode’. Daarom moesten we na het ontbijt eerst met een riksja vanaf het hotel naar de dijk, een half uurtje verderop. Het onderhandelen over de ritprijs moest vanuit een ongelijke positie, omdat er maar één riksja stond te wachten.

Na een hachelijke tocht met beiden een bil buitenboord komen we aan bij de weg. Ondertussen hebben zo veel bewondering voor onze voerman dat de prijs er niet meer toe doet en wij hem van zijn verplichtingen ontslaan nog voor en met ons tegen de dijk op te zwoegen. Bovenaan wachten we op de bus. Die komt vrij snel, maar er is slechts een plaats beschikbaar en wel op de motorkap. Die mogen wij samen gebruiken. Na stevig persen lukt dat ook, hoewel enkele Bengalen vol ontzag (waarvoor?) een beetje schuiven. Bij onze halte worden we verwelkomd door een ‘chai’-venter die zich Ria herinnert van vorig jaar. Dat betekent een kort oponthoud.

Lees meer