Bij de garo’s tussen de ananassen

/0 Reacties/in /door

We zijn weer terug in Mymensingh na twee dagen avontuur in Jachaltra. Dit is een dorp 40 km ten noorden van Mymensingh, waar voornamelijk Garo’s wonen. Dat is een minderheid in Bangladesh, die katholiek is en nogal eens achtergesteld worden. Toch zijn ze een groep die het meest geschoold zijn, de jeugd tenminste.

Vorig jaar waren Anne-Rose en ik hier al een keer en het was ontzettend leuk de mensen weer terug te zien. Het is daar veel landelijker, koetjes bij de huizen, ananassen op het veld tussen de bananenbomen, heel groen, ze noemen het jungle. De garo’s hebben een ander soort klederdracht dan de gemiddelde Bengaal, met name de vrouwen dan. Ze dragen geen sari’s maar een grote omslagrok, vaak in geweldig mooie kleuren. Lees meer

Puzzelstukjes vallen op hun plaats

/0 Reacties/in /door

Ria en ik zijn op reis geweest naar het platteland. We reisden per bus. De bussen rijden hier niet langzaam, vliegen over de weg en gaan op het laatste nippertje langs een tegenligger. Dus………best een heel avontuur. We kwamen veilig aan gelukkig!

Twee nachten zijn we blijven overnachten in het Zusterhuis. Dit is een christelijke gemeenschap waar onderwijs wordt gegeven, hetgeen ook samengaat met een meisjeshuis (kostschool). In het zusterhuis waren zes zusters aanwezig. De zusters bidden een aantal keer per dag. Begint om vijf uur ’s morgens, tussen de middag en ’s avonds. Of misschien zelfs vier keer per dag. Vind het daarom niet zo gek dat ze zo vroeg beginnen, anders redden ze het niet qua tijd. Ria en ik hebben ook een dienst bijgewoond. Was druk bezocht. De preek konden we niet volgen, dat was jammer. Maar het zingen was bijzonder, iedereen zingt luid mee. Er zijn geen bankjes, de mensen zitten op de grond. Tijdens het zingen staan, dan weer zitten, weer een lied dus weer staan, zo ging het een uur en 15 minuten lang door. Ochtendgymnastiek in de kerk. De zusters waren heel zorgzaam en gezellig. Tijdens het avondeten hadden we veel lol. Lees meer

De boktorren eten dag en nacht

/0 Reacties/in /door

Dank voor jullie gezellige mailtjes die ik nu even kan lezen, maar wat hiervoor zeer moeizaam ging door slecht internet. dus nu even waarnemen en weer een heerlijk enthousiast verhaal vertellen.

Vandaag een ontzettend leuke positieve dag meegemaakt. Vanmorgen reisden we naar Muktagacha, een dorp 40 minuten in de motorriksja afstand , waar ook twee groepen CP daycare draaien. De reis is altijd fijn. Lekker de wind door je haren en naar buiten turen, de groene rijstvelden zien met de golfplaten huisjes, de kraampjes en marktjes aan de kant van de weg, de gekste en vol geladen vervoersmiddelen, overal kleioventjes voor thee of platte pannenkoeken, het is zo leuk en vertrouwd om te zien. Lees meer