Gedurende twee weken in Bangladesh hebben we samen met de ouders al heel wat werk verzet.

Onderzoek

Voor onderzoek kwamen 101 kinderen naar het dagcentrum. Voor hen is een nieuw plan gemaakt met doelen en oefeningen om het komende jaar aan te werken. Dat is een hele klus. Ieder kind heeft zijn eigen mogelijkheden, altijd proberen we het beste voor een kind te bereiken. De verschillen zijn soms groot: van kinderen die al redelijk op de been zijn en naar school kunnen tot kinderen die meervoudig ernstig complex beperkt zijn, met veel epilepsie of andere gezondheidsproblemen. Nu hoef ik niet meer uit te leggen dat ook die kinderen zorg en therapie nodig hebben, want we kunnen hen comfort bieden, minder pijn en stijfheid en minder benauwdheid, dat is ook kwaliteit van leven. Ouders zijn daar nu zeer goed van doordrongen en komen op voor het leven van hun kind, dat is zo mooi om te zien. Het is echt een verandering.

Van de 101 kinderen waren er 39 nieuw. Veel heel jonge kinderen, dat is ook geweldig, want vroege interventie is belangrijk. Er zijn weer veel hulpmiddelen nodig. Die hulpmiddelen gaan we natuurlijk verstrekken, zodat de kinderen in het nieuwe jaar weer goed voorzien kunnen starten op onze dagcentra.

Nu zijn we gestart met de andere werkzaamheden.

De schoolbezoeken.

Belangrijk, want we laten onze kinderen, als het kan, doorstromen naar regulier onderwijs. Maar als ze daar eenmaal zijn, willen graag weten hoe ze het maken. Is er acceptatie, krijgen ze voldoende hulp en aandacht, zijn er aanpassingen nodig, is de school toegankelijk? Zoveel vragen…

Twee scholen hebben we nu bezocht en daar zijn de kinderen super welkom. Op een school zijn er zelfs al 11 kinderen met een beperking opgenomen. Een meisje daarvan is vanuit onze school voorbereidende groep doorgestroomd. Ze heeft nog geen volledige loopbalans maar kan al lezen, schrijven en rekenen als de beste. Dat geeft haar een toekomstperspectief, daar werken we voor !! Super goed dus.

Er zijn op deze scholen nog geen ervaringen met kinderen met ernstigere fysieke problemen. Wij hebben die ervaring wel al, dus dan leveren we speciale houten stoeltjes aan de school, zodat de kinderen ondersteuning hebben voor een goede werkhouding.

Zelf denken we nu om werken met de i-Pad te gaan uitproberen.  Dat wordt een experiment, omdat schrijven vaak moeilijk is als kinderen hun handen niet goed kunnen gebruiken. Examen doen kan weliswaar mondeling, maar we denken dat de kinderen dan misschien toch achterop raken.

Ook zijn we begonnen met huisbezoeken. De ouders vinden dat geweldig. Wij krijgen daarmee een goede indruk hoe de gezinnen leven, of de voorzieningen gebruikt worden en toereikend zijn. Daarnaast geeft het verbinding met de ouders. Dat is reuze belangrijk, want we werken samen voor de kinderen, dan pas bereiken we het beste resultaat. We hebben goed gemotiveerde ouders, dus dat is super om te merken.

Corona noodhulp

Tijdens de Corona nood actie sponsorden we koeien aan gezinnen om inkomen te kunnen genereren. Dat heeft ook echt goed geholpen. Vandaag bezochten we twee gezinnen die een koe hebben gekregen. Het eerste gezin had een prachtige koe die normaal gesproken 24 liter melk geeft op een dag. Het eerste kalf van de koe is een ‘meisje’ wat straks een melkkoe wordt als ze rond 2 1/2 jaar is. Nu is moeder koe weer in verwachting en geeft ze nog 5 l melk per dag. De ouders leveren de melk aan de misty fabriek die er zoete hapjes van maakt. Ze krijgen daar 55 taka per liter voor. Ze hebben er een goed inkomen van nu. Even wat minder door de zwangere koe, maar dat komt straks weer goed. Wij kregen er vandaag zoete vermicellipap van.

Ook bij het tweede gezin wordt de melk aan de misty fabriek geleverd, het is daardoor een vast inkomen geworden voor het gezin. Hier hebben ze ook het kalf gehouden, dan wordt dat straks weer een melkkoe erbij 

Nog een week ben ik in Mymensingh. Er volgen nog meer huisbezoeken, want we hebben ook nog naaimachines en naailessen verzorgd in de Corona nood actie. Wij willen nog eens kijken wat dat de moeders heeft gebracht.

Natuurlijk organiseren we nog moeder bijeenkomsten voor de drie locaties en dan is er een vol, zinvol en mooi programma afgerond hier in Meymensingh.  Wat volgt: op naar het noorden, het regionale centrum in Dinajpur.

23 februari 2022.

Het nieuwe school voorbereidende  programma in ons dagcentrum is van start. In ons dagcentrum in Bangladesh zijn inmiddels drie fijne leerkrachten aangenomen die ons team komen versterken en wel in de school voorbereidende groepen. Een mooi team staat nu klaar. Dankzij Stichting AFETO konden wij dit initiatief nemen.

Na de kennismaking zijn ze enthousiast en nieuwsgierig geworden. De leerkrachten vormen vanaf begin februari een team met onze groepsleiding en therapeut. Samen gaan ze nu op pad, op huisbezoek bij de kinderen met een lichamelijke of meervoudige beperking van ons dagcentrum die in aanmerking komen voor de schoolvoorbereiding.

Natuurlijk is het belangrijk eerst kennis te maken met de kinderen en hun ouders; kijken hoe de kinderen wonen, hoe het werkt met huisbezoeken en wat er mogelijk is. Daarna worden er materialen aangeboden om een idee te krijgen van het niveau van de kinderen. Zó kunnen we toewerken naar een aangepast leerprogramma voor de individuele kinderen.

Hier ligt het Bengaalse alfabet op tafel

De omstandigheden bij de kinderen thuis zijn eenvoudig, maar het enthousiasme is er niet minder!

Ook is het een goede stap om te beginnen met een training van het team, zowel de nieuwe onderwijzers als de groepsleiding die al met de kinderen werkte. Samen werken en van elkaar leren is van het grootste belang bij de training werken met kinderen met een lichamelijke of meervoudige beperking. Dan komt bijvoorbeeld aan de orde: wat hebben deze kinderen speciaal nodig. Dat kan zijn: meer tijd om informatie te verwerken, meer herhalingen. Het kan ook gaan om aanpassingen van materialen, of speciale stoeltjes voor ondersteuning die voorwaardenscheppend zijn om iets te kunnen met je handen of om alert te zijn. Ook gaat het om kennis over speciale voorzieningen, die je kunt inzetten tijdens het leren. Of om het afwisselen met leren en bewegen en wat al meer. Kennis van autisme en hoe er mee om te gaan, zal ook zeker aan de orde komen.

 De eerste stappen zijn dus gezet en we kijken uit naar het vervolg. Zeker als straks de maatregelen het toelaten dat de kinderen naar ons prachtige gebouw komen met de ruime klaslokalen en alle leermiddelen die er op hen staan te wachten.

Vandaag mocht ik bij Biblionef boeken ophalen voor de CP Daycare in Mymensingh. Ze worden gratis beschikbaar gesteld om een klein bibliotheekje te maken voor kinderen in ontwikkelingslanden. Ze zijn special uitgezocht voor onze doelgroep. De kinderen kunnen voelen, kijken  luisteren, ervaren en leren. 

Geweldig, zo kleurrijk en mooi. 
Ze gaan mee in de koffers naar Bangladesh, we hopen dat het dit jaar nog kan. Wordt wel een flink zwaar koffertje, maar dat gaat lukken. 

Veel dank aan Biblionef. 

Groetjes Ria