De boot in

Vandaag na het werk zijn we snel naar de rivier gereisd. Wat een belevenis. Er zou feest zijn voor de stationskinderen.  Dan merk je pas goed het verschil tussen gezonde, ondeugende en uitgelaten kinderen en kinderen met een beperking. Wat een energie, wat een kracht, wat een plezier.

Bij de broeders werd er verzameld. De kinderen kregen een boottocht cadeau van een groep Zweedse gasten. Compleet met een soort fanfare.

Nadat het startsein was gegeven, renden ze naar de rivier, de steile oever af, sprongen in de boot en begonnen gelijk te dansen en te springen. De band speelde vooral heel hard, dat maakt niet uit, het bracht vrolijkheid. Eenmaal iedereen ingeladen en de boot de rivier op, ging het dansen en springen door. Nu zijn het niet van die grote stevige boten met een bamboevloer boven een metalen bodem vol water en ze wiebelen behoorlijk heen en weer onder de bewegingen, terwijl iedereen op het randje zit. Spannend dus, maar de kinderen genoten zó geweldig. Echt een uitje voor ze!

Het heeft me verbaasd dat niemand door de bamboevloer is gezakt of in het water is gekukeld, maar iedereen is veilig aan wal gekomen. Weer renden ze harder dan dat ik kon bijhouden terug naar het domein van de broeders, waar ze netjes in rijtjes opgesteld nog een doosje met een warme maaltijd in ontvangst namen. Een heerlijke en welkome tractatie voor kinderen die niet iedere dag ruim te eten hebben.

Een boottocht met een gouden randje.

Ria