19/8 Aankomst Na aankomst in Dhaka ging ik eerst naar Meymensingh en Muktagacha. De reis was geen feest, want door de hevige regenval de laatste tijd waren de wegen veranderd in modderstromen…
Dag 1 Muktagacha
Een dag later dan gepland kwam ik aan in Mymensingh en wachtte mij een warm welkom door het team. Nadat we plannen hadden gemaakt gingen we nog even naar de overkant van de rivier waar het mooi groen is en fris. De eerste dag gestart in het dorp Muktagacha. Hier hebben we vier groepen sinds dit jaar. Het programma start altijd met zingen, dan volgt er een explosie van activiteit want de moeders gaan met hun kind oefeningen doen. De staf stuurt bij of oefent met een kindje. Fantastisch, zo werkt het. Kleine ruimte, erg warm maar top.
Dag 2 21/8 Eerst maar opruimen en trainen..
In Muktagacha was ook mijn tweede dag. Naast oefeningen voor de kinderen hebben we gericht ontwikkelingsmateriaal aangeboden en in de school voorbereidende groepen lesjes gedaan. Er zijn heel veel materialen, maar ze zijn zo chaotisch opgeborgen dat men niet eens meer weet wat er is. Daarom hebben we besloten een opruimactie voor het materiaal te houden. Alles uitzoeken, ordenen en in een systeem (systematisch) opbergen. We zijn daarvoor nieuwe bakken gaan kopen. Dag 3 22/8 gaf ik een opfriscursus op verzoek van het team.
Dag 4 23/8 gingen we naar het dagcentrum in het dorp Vati Barera.
Het lokaal daar is donker en moeilijk schoon te houden, maar er wordt heel goed gewerkt. Altijd als ik aankom zijn de kinderen al aan het spelen, dat is zó gezellig. Er waren 22 kinderen.
In de school voorbereidende groep zijn veel niveaus, enkele kinderen kunnen schrijven en gaan al een paar dagen naar school.
De kruipgang als afsluiting was dolle pret. Ook in Vati Barera hier gingen we na afloop nog de materialen ordenen en efficiënt opbergen, maar dat was veel eerder klaar, want het was best al aardig geordend. Toppie
Dag 5 24/8 Nog even gipsen
Deze dag werkten we weer samen in het centrum in Mymensingh. Nu hadden we profijt van de opruimactie. Er werd duidelijk meer materiaal aangeboden en dat is motiverend om het geordend te houden. Dat is niet zo makkelijk in Bangladesh, want overal is er stof, kakkerlakken enz. Zó samen werken heeft als voordeel dat je direct kunt inspringen als iets anders of beter zou kunnen, zoals een oefening, materiaal keus of aanbieden van lesje.
Ook kwam de moeder van ALIF vragen of zijn lopen verbeterd zou kunnen. Daarom lieten we de instrumentmaker komen om aanpassingen te doen in de spalk. Daarvoor had ik nog even advies gevraagd aan Sherry, de instrumentmaker in Nederland. Hopelijk gaat het werken.
Dag 6 25/8 De laatste nacht in Meymensingh
De laatste nacht in Mymensingh werden we getrakteerd op hevig onweer en regen. De volgende morgen hadden we lieslaarzen nodig en stonden de straten blank. We hebben ons werk geëvalueerd, nog wat zaken besproken en onze dagen samen gezellig afgesloten. Met de nachtbus reisde ik naar het noorden , naar ons centrum in Dinajpur wat een levensgevaarlijke tocht was.
Dag 7 26/8 Warm welkom in Dinajpur
Op hun vrije dag kwam het Dinajpur team mij bij aankomst begroeten. Heel gezellig. We hebben plannen gemaakt voor de komende week en konden nog even naar buiten, waar het groen was. Wel veel blubber en kuilen in de wegen. We sloten af met een maaltijd. Samen eten hoort erbij!
Dag 8 27/8 Koeien, mango’s en eigen melk
Door de poort het terrein van het nieuwe gebouw oplopend was een geweldig moment voor mij. Wat ziet het er mooi uit, zo groen de tuin!! Ik kon nog de laatste mango’s plukken en naar de koeien kijken. Ze werden net gemolken. Later kregen de kinderen van de babygroep melk van de eigen koe. Fantastisch.
Huisbezoeken horen erbij
Na het dagprogramma gaan we altijd op huisbezoek, zo ook vandaag. Drie jongetjes bezoeken we. Dan zien we hoe moeilijk het leven hier is. Het is goed om me te realiseren hoe arm de mensen zijn. Een jongetje is echt ondervoed, hij krijgt al extra voedselondersteuning vanuit het centrum.
Het laatste jongetje is een succesnummer. Vanaf eenjarige leeftijd komt hij op ons centrum. Daar heeft hij veel geleerd. Nu kan hij lopen, zijn handen gebruiken en spreken en binnenkort gaat hij naar school, een toekomst voor hem
Dag 9 28/8 Early intervention
De babygroep is druk bezet en er is een geweldig gestructureerd programma. Het is heel belangrijk om goed te observeren wat de mogelijkheden van de kinderen zijn. Dan kun je ontwikkeling op niveau gaan stimuleren. Met een lichamelijke beperking erbij is dat wel een uitdaging. Alle kinderen gaan na een voedzame maaltijd naar huis.
Een klein lachje, daar doe je het voor.
Het team werkt hard om zoveel mogelijk aandacht en therapie aan alle kinderen te geven. Vandaag waren er ook 5 vaders, zó top!! Eén jongetje is erg gespannen. Ik heb met hem in een ontspannende houding gezeten en het ook aan vader geleerd. Kort daarna, in zijn hangmat, zie ik een lachje op zijn gezicht. Daar doe ik het voor.
Ria
Het is koud in Bangladesh 
Nu het kouder wordt in Bangladesh kunnen we de kinderen trakteren op de gebreide truien en dekens.
Die worden met veel enthousiasme gemaakt door breiclubs in Nederland.
Maar met nog meer enthousiasme ontvangen door de kinderen en hun moeders.
Moeders en kinderen zijn er erg blij mee.
Dank u wel dames, goed gedaan.
Groetjes Ria
Veel werk verzet in twee weken
Gedurende twee weken in Bangladesh hebben we samen met de ouders al heel wat werk verzet.
Onderzoek
Voor onderzoek kwamen 101 kinderen naar het dagcentrum. Voor hen is een nieuw plan gemaakt met doelen en oefeningen om het komende jaar aan te werken. Dat is een hele klus. Ieder kind heeft zijn eigen mogelijkheden, altijd proberen we het beste voor een kind te bereiken. De verschillen zijn soms groot: van kinderen die al redelijk op de been zijn en naar school kunnen tot kinderen die meervoudig ernstig complex beperkt zijn, met veel epilepsie of andere gezondheidsproblemen. Nu hoef ik niet meer uit te leggen dat ook die kinderen zorg en therapie nodig hebben, want we kunnen hen comfort bieden, minder pijn en stijfheid en minder benauwdheid, dat is ook kwaliteit van leven. Ouders zijn daar nu zeer goed van doordrongen en komen op voor het leven van hun kind, dat is zo mooi om te zien. Het is echt een verandering.
Van de 101 kinderen waren er 39 nieuw. Veel heel jonge kinderen, dat is ook geweldig, want vroege interventie is belangrijk. Er zijn weer veel hulpmiddelen nodig. Die hulpmiddelen gaan we natuurlijk verstrekken, zodat de kinderen in het nieuwe jaar weer goed voorzien kunnen starten op onze dagcentra.
Nu zijn we gestart met de andere werkzaamheden.
De schoolbezoeken.
Belangrijk, want we laten onze kinderen, als het kan, doorstromen naar regulier onderwijs. Maar als ze daar eenmaal zijn, willen graag weten hoe 
ze het maken. Is er acceptatie, krijgen ze voldoende hulp en aandacht, zijn er aanpassingen nodig, is de school toegankelijk? Zoveel vragen…
Twee scholen hebben we nu bezocht en daar zijn de kinderen super welkom. Op een school zijn er zelfs al 11 kinderen met een beperking opgenomen. Een meisje daarvan is vanuit onze school voorbereidende groep doorgestroomd. Ze heeft nog geen volledige loopbalans maar kan al lezen, schrijven en rekenen als de beste. Dat geeft haar een toekomstperspectief, daar werken we voor !! Super goed dus.
Er zijn op deze scholen nog geen ervaringen met kinderen met ernstigere fysieke problemen. Wij hebben die ervaring wel al, dus dan leveren we speciale houten stoeltjes aan de school, zodat de kinderen ondersteuning hebben voor een goede werkhouding.
Zelf denken we nu om werken met de i-Pad te gaan uitproberen. Dat wordt een experiment, omdat schrijven vaak moeilijk is als kinderen hun handen niet goed kunnen gebruiken. Examen doen kan weliswaar mondeling, maar we denken dat de kinderen dan misschien toch achterop raken.
Ook zijn we begonnen met huisbezoeken. De ouders vinden dat geweldig. Wij krijgen daarmee een goede indruk hoe de gezinnen leven, of de voorzieningen gebruikt worden en toereikend zijn. Daarnaast geeft het verbinding met de ouders. Dat is reuze belangrijk, want we werken samen voor de kinderen, dan pas bereiken we het beste resultaat. We hebben goed gemotiveerde ouders, dus dat is super om te merken.
Corona noodhulp
Tijdens de Corona nood actie sponsorden we koeien aan gezinnen om inkomen te kunnen genereren. Dat heeft ook echt goed geholpen.Vandaag bezochten we twee gezinnen die een koe hebben gekregen. Het eerste gezin had een prachtige koe die normaal gesproken 24 liter melk geeft op een dag. Het eerste kalf van de koe is een ‘meisje’ wat straks een melkkoe wordt als ze rond 2 1/2 jaar is. Nu is moeder koe weer in verwachting en geeft ze nog 5 liter melk per dag. De ouders leveren de melk aan de misty fabriek die er zoete hapjes van maakt. Ze krijgen daar 55 taka per liter voor. Ze hebben er een goed inkomen van nu. Even wat minder door de zwangere koe, maar dat komt straks weer goed. Wij kregen er vandaag zoete vermicellipap van.
Ook bij het tweede gezin wordt de melk aan de misty fabriek geleverd, het is daardoor een vast inkomen geworden voor het gezin. Hier hebben ze ook het kalf gehouden, dan wordt dat straks weer een melkkoe erbij Hartstikke goed en de ouders zijn erg dankbaar hiervoor.
Nog een week ben ik in Mymensingh. Er volgen nog meer huisbezoeken, want we hebben ook nog naaimachines en naailessen verzorgd in de Corona nood actie. Wij willen nog eens kijken wat dat de moeders heeft gebracht.
Natuurlijk organiseren we nog moeder bijeenkomsten voor de drie locaties en dan is er een vol, zinvol en mooi programma afgerond hier in Meymensingh. Wat volgt: op naar het noorden, het regionale centrum in Dinajpur.
Na vier dagen
Nu ik vier dagen in Bangladesh ben zie ik weer hoe zinvol en mooi ons werk is en hoeveel vreugde het brengt.
In Mymensingh ben ik hartelijk ontvangen en we zijn direct aan de slag gegaan. Het team wilde graag eerst een opfriscursus, maar al snel werden er kinderen opgeroepen om te oefenen in de praktijk. Dat is ook vaak het meest leerzaam, dan loop je tegen dingen aan die nog niet lukken of niet goed uitgevoerd worden of waar ik nog wat meer over kan vertellen. Het team is zo enthousiast en vol energie dat we nu al 52 kinderen hebben gezien voor onderzoek en een nieuw behandelplan, drie kinderen hebben gegipst voor nieuwe spalken en een huisbezoek. Het is zo leuk om de kinderen weer te zien, ieder kind is uniek en heeft zijn eigen mogelijkheden. Natuurlijk zijn er ook schrijnende zaken zoals kinderen met een slechte gezondheid of ernstige epilepsie. We proberen dan de ouders te verwijzen naar een goede arts, die tijd neemt voor de kinderen en goede adviezen en behandeling geeft, want dat is niet altijd aan de orde, helaas. Als een arts zegt dat het tijd kost als een kind continu epilepsie heeft, wordt ik toch wat opstandig want het kind heeft zo geen leven en heeft medicatie nodig. Nou we werken er aan!
Veel kinderen zijn ook ontzettend goed vooruit gegaan en dat is super fijn om te zien. Ouders komen ook speciaal om daarvoor te bedanken, dat is een goede opsteker voor het team en voor mezelf natuurlijk. We doen het niet voor niets….. jippie.
Na werktijd is het vaak al donker, maar één dag waren we vroeg klaar en konden we even de stad in, naar het park aan de rivier en met een bootje oversteken naar de overkant waar het landelijk is en rustig. Daar nemen we dan een theetje bij een kraampje en wachten tot de maan opkomt en over het water schijnt. Dat is genieten na leuke werkdagen.
Meteen aan het werk
Wat een ervaring weer hier te zijn. In vier dagen hebben we al 40 kinderen gezien. Het is echt teamwerk. Eerst een opfriscursus, maar al snel 
werden er moeders met kinderen opgetromneld, want de lokale mensen willen het in de praktijk oefenen.
In de Corona tijd konden we veel families helpen met een aanzet tot voorzien in levensonderhoud. Zo kregen vele moeders een naaimachine met naailessen, kregen vaders materialen om een winkeltje te starten of groente, bananenplanten. Maar ook veel gezinnen kregen een koe. Daar waren ze ook erg blij mee en deze week werden wij getrakteerd met melk van de eigen koe door een dankbare moeder. Heel dierbaar om te zien dat de Coronanood actie mensen heeft geholpen.
De kinderen krijgen bij de praktijkles een evaluatie hoe het is gegaan het afgelopen jaar. Wat zijn de vorderingen, of waar is men tegenaan gelopen. Dan volgt het onderzoek; dat doet steeds een van de lokale stafleden en regelmatig nemen we daar tussendoor een leermoment. Het gaat erg goed, de ouders en kinderen zijn blij met ons werk. We maken ook gelijk de inventarisatie voor de hulpmiddelen zodat de kinderen in het nieuwe jaar weer goed zijn voorzien.
Elke dag is weer anders, want alle kinderen zijn verschillend. Niet ieder kind heeft dezelfde mogelijkheden. Een aantal heeft helaas een heel kwetsbare gezondheid. Er is ook veel epilepsie, die kwaal staat dan de ontwikkeling in de weg. Als een kind zich niet prettig voelt, kun je niet zo veel.
Vaak zijn er gelukkig toch wel lichtpuntjes en op het dagcentrum is het sowieso genieten terwijl de moeders elkaar steunen.
Feestelijke ingebruikname
Zondag 17 april werd het gebouw in Phulbari in gebruik genomen. De minister was, de burgemeester, en heel veel ouders met hun kinderen. Het was een mooi feest, met toespraken en alles wat bij een feest hoort!
Klik hier om uw eigen tekst toe te voegen