Het is koud in Bangladesh 
Nu het kouder wordt in Bangladesh kunnen we de kinderen trakteren op de gebreide truien en dekens.
Die worden met veel enthousiasme gemaakt door breiclubs in Nederland.
Maar met nog meer enthousiasme ontvangen door de kinderen en hun moeders.
Moeders en kinderen zijn er erg blij mee.
Dank u wel dames, goed gedaan.
Groetjes Ria
Veel werk verzet in twee weken
Gedurende twee weken in Bangladesh hebben we samen met de ouders al heel wat werk verzet.
Onderzoek
Voor onderzoek kwamen 101 kinderen naar het dagcentrum. Voor hen is een nieuw plan gemaakt met doelen en oefeningen om het komende jaar aan te werken. Dat is een hele klus. Ieder kind heeft zijn eigen mogelijkheden, altijd proberen we het beste voor een kind te bereiken. De verschillen zijn soms groot: van kinderen die al redelijk op de been zijn en naar school kunnen tot kinderen die meervoudig ernstig complex beperkt zijn, met veel epilepsie of andere gezondheidsproblemen. Nu hoef ik niet meer uit te leggen dat ook die kinderen zorg en therapie nodig hebben, want we kunnen hen comfort bieden, minder pijn en stijfheid en minder benauwdheid, dat is ook kwaliteit van leven. Ouders zijn daar nu zeer goed van doordrongen en komen op voor het leven van hun kind, dat is zo mooi om te zien. Het is echt een verandering.
Van de 101 kinderen waren er 39 nieuw. Veel heel jonge kinderen, dat is ook geweldig, want vroege interventie is belangrijk. Er zijn weer veel hulpmiddelen nodig. Die hulpmiddelen gaan we natuurlijk verstrekken, zodat de kinderen in het nieuwe jaar weer goed voorzien kunnen starten op onze dagcentra.
Nu zijn we gestart met de andere werkzaamheden.
De schoolbezoeken.
Belangrijk, want we laten onze kinderen, als het kan, doorstromen naar regulier onderwijs. Maar als ze daar eenmaal zijn, willen graag weten hoe 
ze het maken. Is er acceptatie, krijgen ze voldoende hulp en aandacht, zijn er aanpassingen nodig, is de school toegankelijk? Zoveel vragen…
Twee scholen hebben we nu bezocht en daar zijn de kinderen super welkom. Op een school zijn er zelfs al 11 kinderen met een beperking opgenomen. Een meisje daarvan is vanuit onze school voorbereidende groep doorgestroomd. Ze heeft nog geen volledige loopbalans maar kan al lezen, schrijven en rekenen als de beste. Dat geeft haar een toekomstperspectief, daar werken we voor !! Super goed dus.
Er zijn op deze scholen nog geen ervaringen met kinderen met ernstigere fysieke problemen. Wij hebben die ervaring wel al, dus dan leveren we speciale houten stoeltjes aan de school, zodat de kinderen ondersteuning hebben voor een goede werkhouding.
Zelf denken we nu om werken met de i-Pad te gaan uitproberen. Dat wordt een experiment, omdat schrijven vaak moeilijk is als kinderen hun handen niet goed kunnen gebruiken. Examen doen kan weliswaar mondeling, maar we denken dat de kinderen dan misschien toch achterop raken.
Ook zijn we begonnen met huisbezoeken. De ouders vinden dat geweldig. Wij krijgen daarmee een goede indruk hoe de gezinnen leven, of de voorzieningen gebruikt worden en toereikend zijn. Daarnaast geeft het verbinding met de ouders. Dat is reuze belangrijk, want we werken samen voor de kinderen, dan pas bereiken we het beste resultaat. We hebben goed gemotiveerde ouders, dus dat is super om te merken.
Corona noodhulp
Tijdens de Corona nood actie sponsorden we koeien aan gezinnen om inkomen te kunnen genereren. Dat heeft ook echt goed geholpen.Vandaag bezochten we twee gezinnen die een koe hebben gekregen. Het eerste gezin had een prachtige koe die normaal gesproken 24 liter melk geeft op een dag. Het eerste kalf van de koe is een ‘meisje’ wat straks een melkkoe wordt als ze rond 2 1/2 jaar is. Nu is moeder koe weer in verwachting en geeft ze nog 5 liter melk per dag. De ouders leveren de melk aan de misty fabriek die er zoete hapjes van maakt. Ze krijgen daar 55 taka per liter voor. Ze hebben er een goed inkomen van nu. Even wat minder door de zwangere koe, maar dat komt straks weer goed. Wij kregen er vandaag zoete vermicellipap van.
Ook bij het tweede gezin wordt de melk aan de misty fabriek geleverd, het is daardoor een vast inkomen geworden voor het gezin. Hier hebben ze ook het kalf gehouden, dan wordt dat straks weer een melkkoe erbij Hartstikke goed en de ouders zijn erg dankbaar hiervoor.
Nog een week ben ik in Mymensingh. Er volgen nog meer huisbezoeken, want we hebben ook nog naaimachines en naailessen verzorgd in de Corona nood actie. Wij willen nog eens kijken wat dat de moeders heeft gebracht.
Natuurlijk organiseren we nog moeder bijeenkomsten voor de drie locaties en dan is er een vol, zinvol en mooi programma afgerond hier in Meymensingh. Wat volgt: op naar het noorden, het regionale centrum in Dinajpur.
Na vier dagen
Nu ik vier dagen in Bangladesh ben zie ik weer hoe zinvol en mooi ons werk is en hoeveel vreugde het brengt.
In Mymensingh ben ik hartelijk ontvangen en we zijn direct aan de slag gegaan. Het team wilde graag eerst een opfriscursus, maar al snel werden er kinderen opgeroepen om te oefenen in de praktijk. Dat is ook vaak het meest leerzaam, dan loop je tegen dingen aan die nog niet lukken of niet goed uitgevoerd worden of waar ik nog wat meer over kan vertellen. Het team is zo enthousiast en vol energie dat we nu al 52 kinderen hebben gezien voor onderzoek en een nieuw behandelplan, drie kinderen hebben gegipst voor nieuwe spalken en een huisbezoek. Het is zo leuk om de kinderen weer te zien, ieder kind is uniek en heeft zijn eigen mogelijkheden. Natuurlijk zijn er ook schrijnende zaken zoals kinderen met een slechte gezondheid of ernstige epilepsie. We proberen dan de ouders te verwijzen naar een goede arts, die tijd neemt voor de kinderen en goede adviezen en behandeling geeft, want dat is niet altijd aan de orde, helaas. Als een arts zegt dat het tijd kost als een kind continu epilepsie heeft, wordt ik toch wat opstandig want het kind heeft zo geen leven en heeft medicatie nodig. Nou we werken er aan!
Veel kinderen zijn ook ontzettend goed vooruit gegaan en dat is super fijn om te zien. Ouders komen ook speciaal om daarvoor te bedanken, dat is een goede opsteker voor het team en voor mezelf natuurlijk. We doen het niet voor niets….. jippie.
Na werktijd is het vaak al donker, maar één dag waren we vroeg klaar en konden we even de stad in, naar het park aan de rivier en met een bootje oversteken naar de overkant waar het landelijk is en rustig. Daar nemen we dan een theetje bij een kraampje en wachten tot de maan opkomt en over het water schijnt. Dat is genieten na leuke werkdagen.
Meteen aan het werk
Wat een ervaring weer hier te zijn. In vier dagen hebben we al 40 kinderen gezien. Het is echt teamwerk. Eerst een opfriscursus, maar al snel 
werden er moeders met kinderen opgetromneld, want de lokale mensen willen het in de praktijk oefenen.
In de Corona tijd konden we veel families helpen met een aanzet tot voorzien in levensonderhoud. Zo kregen vele moeders een naaimachine met naailessen, kregen vaders materialen om een winkeltje te starten of groente, bananenplanten. Maar ook veel gezinnen kregen een koe. Daar waren ze ook erg blij mee en deze week werden wij getrakteerd met melk van de eigen koe door een dankbare moeder. Heel dierbaar om te zien dat de Coronanood actie mensen heeft geholpen.
De kinderen krijgen bij de praktijkles een evaluatie hoe het is gegaan het afgelopen jaar. Wat zijn de vorderingen, of waar is men tegenaan gelopen. Dan volgt het onderzoek; dat doet steeds een van de lokale stafleden en regelmatig nemen we daar tussendoor een leermoment. Het gaat erg goed, de ouders en kinderen zijn blij met ons werk. We maken ook gelijk de inventarisatie voor de hulpmiddelen zodat de kinderen in het nieuwe jaar weer goed zijn voorzien.
Elke dag is weer anders, want alle kinderen zijn verschillend. Niet ieder kind heeft dezelfde mogelijkheden. Een aantal heeft helaas een heel kwetsbare gezondheid. Er is ook veel epilepsie, die kwaal staat dan de ontwikkeling in de weg. Als een kind zich niet prettig voelt, kun je niet zo veel.
Vaak zijn er gelukkig toch wel lichtpuntjes en op het dagcentrum is het sowieso genieten terwijl de moeders elkaar steunen.
Feestelijke ingebruikname
Zondag 17 april werd het gebouw in Phulbari in gebruik genomen. De minister was, de burgemeester, en heel veel ouders met hun kinderen. Het was een mooi feest, met toespraken en alles wat bij een feest hoort!
