Uitstapje en huisbezoek

201634903daycareGisteren was het een hele chaos voor de deur van de daycare. Vele ouders kwamen voor het uitstapje en de picknick, iedereen in mooie kleren! Het weer was schitterend en warm, dus iedereen was blij. Grote pannen, doeken, banken en tafels werden in de bus getild en daarna mochten de ouders en kinderen instappen. Een heel gedoe met al die gehandicapte kinderen. De bus was niet op gewassen tegen het aantal passagiers, maar geen nood! In het midden pad werden wat banken gezet en 201634902uitje-per-busdaar konden de laatste passagiers gaan zitten. Ook op het dashboard kwamen wat mensen te zitten, maar iedereen had dolle pret. In de bus kregen we een breakfast en eitjes. Voor ons erg vreemd, maar de andere mensen begonnen er gretig in te happen. Bij aankomst in het picknickpark gingen we stukjes lopen door een dierentuin en een mozaïekbeeldentuin; heel mooi voor Bengaalse begrippen. Toch werd het afzien om al die kinderen sjouwend door die tuin te krijgen. Natuurlijk werden ze een beetje geholpen door ons en het team maar wij zijn dat gesjouw helemaal niet gewend. Bij aankomst op de rust plek stond er een heerlijk maal klaar. Zittend op de grond werd iedereen voorzien van een zeer luxe maaltijd. De ouders en kinderen zaten heerlijk te genieten van de rust. Thuis moeten die mensen altijd zo hard werken om het eten te koken en nu werd alles gebracht! Na het eten ging iedereen rusten en Ria en ik kregen heel wat kinderen toegestopt om op te passen. De rest van de dag functioneerden wij als oppas want de moeders hadden het druk met kletsen, dansen en spelletjes doen.

201634905uitjedaycareOp de terugweg werden er Bengaalse liederen gezongen en heel voldaan werd iedereen door de bus thuis gebracht. Wij konden geen pap meer zeggen en zijn dus meteen gaan slapen..

 

Vandaag weer een werkdag. Op huisbezoek met dekens en kleertjes voor de kou. Gelukkig was het vandaag ook mooi weer, want we gingen op de motor de bush bush in. Schitterend om zó door het landschap te tuffen, maar oh zo triest als je dan bij mensen thuis komt. Het is voor ons echt niet te begrijpen dat mensen zo primitief en ellendig moeten wonen en dan ook nog zulke zwaar gehandicapte kinderen moeten verzorgen. Toch zie je best wel dat ouders en opa’s en oma’s van alles proberen om het leefbaar te maken. Een opa had een soort karretje van hout gemaakt, zodat het kind verreden kon worden rond het huisje. Een ander had een heel grappig looprek gemaakt om de jongen te stimuleren met lopen, maar de armoede blijft schrijnend.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

De kleertjes die gemaakt zijn door de breiclubs en andere vrijwillige breisters werden blij ontvangen. Ria was tevreden over de toestand van de hulpmiddelen thuis en gaf de moeders en de teamleden nog wat advies wat te doen met huisbezoek. Aan het eind van de middag hebben we twee fishponds bezocht en ons laten voorlichten hoe zoiets te werk gaat. Met toeval ook nog een belangrijk persoon, namelijk de regio chairman, de lokale overheid zeg maar, ontmoet die voor onze stichting van belang kan zijn. We, werden heel gastvrij met fruit, thee en misties ontvangen. Vol belangstelling luisterde hij naar ons verhaal en wij sloten onze dag heel positief af.

In het tabblad <foto’s>  staan vast enkele opnames.

Groetjes Anne-Rose en Ria

 

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *